DNA-gebaseerde techniek voor opsporing van veroorzakers voedselbederf

Een nieuwe op DNA-gebaseerde analysetechniek vindt bederforganismen in voeding die met klassieke analysetechnieken niet opgepikt worden. Dat blijkt uit het doctoraatsonderzoek van ILVO-VUB onderzoekster Evelyne Duthoo, die zowel DNA-gebaseerde als klassieke opsporingstechnieken toepaste op charcuterieproducten en de analyseresultaten vergeleek. Voor gebruik in routineonderzoek door de meeste voedingsbedrijven is het wellicht te vroeg omdat de techniek ook wel complexer en duurder is. Toch is deze nieuwe techniek een belangrijke extra tool die meer inzicht geeft in bederfprocessen en een antwoord kan bieden bij hardnekkige houdbaarheidsproblemen waar klassieke opsporingstechnieken tekortschieten. Voedselbederf ophelderen: klassieke techniek werkt goed, maar niet voor alle bacteriën . Het ophelderen van voedselbederf lijkt een beetje op het oplossen van een misdaad: welke bacterie heeft het bederf veroorzaakt, hoe kwam die in het levensmiddel terecht en hoe kreeg die de gelegenheid om te groeien en bederf te veroorzaken? Net zoals forensische onderzoekers bij de politie beschikken microbiologen in een lab over een hele resem technieken om deze vragen te beantwoorden. Tot nu waren zij daarvoor hoofdzakelijk aangewezen op het opkweken van de bacteriën die aanwezig zijn in een voedingsstaal. Een beproefde maar tijdrovende methode, die helaas niet voor alle bacteriën even goed werkt. Daarom zijn nieuwe, op DNA gebaseerde technieken zoals metabarcoding interessant. Daarmee kunnen microbiologen zonder iets op te kweken alle bacterie-DNA in een voedingsproduct isoleren, hun DNA-codes aflezen en die codes vervolgens door een DNA-databank halen, om de bacteriën snel en correct te identificeren. DNA-gebaseerde technieken detecteren méér